روسری ِ قشنگت، به رنگ ِ برگ ِ باغه!
قلب ِ تو ظهر مرداد، مثل تنور داغه!
با اون چشای میشی، وقتی دیوونه می شی،
تو نی نی ِ نگاهت، یه عالمه چراغه!

یه شعر ِ ناتمومی! یه قصه ی نگفته!
وقتی که بی صدایی، ترانه حرف ِ مُفته!
مثل ِ چراغ ِ امید، مثل ِ ظهور ِ خورشید،
وقتِ طلوع ِ چشمات، سایه زمین میفته!

گونه هات سیب ِ گلاب! نفست یه شعر ِ ناب!
همیشه کنارمی، توی بیداری ُ خواب!

تو سایه بون ِ پلکات، از تو نفس می گیرم!
کوچه ی کودکی رُ، از اینه پس می گیرم!
خنده ی تو کلید قفلای پیش ِ رومه،
یه شاه کلید برای قفل ِ قفس می گیرم!

دست ِ تو سرزمین ِ، کولی ِ قصّه هامه!
چشم ِ تو چلچراغه، روشن ِ این شبامه!
وقتی که هستی هستم، از عطر ِ واژه مستم،
بی تو تو هر ترانه یه جمله ناتمامه!